ديدی ای دل عاقبت زخمت زدند؟
گفته بودم مردم اينجا بدند

ديدی آخر ساقه جانت شكست ؟
آن عزيزت عهد و پيمانت شكست؟

ديدی ای دل درجهان يك يار نيست؟
هيچكس در زندگی غمخوار نيست؟

آه ديدی سادگی جان داده است؟
جای خود را گِل به سيمان داده است؟

ديدی آخر حرف من بيجا نبود؟
از برای عشق اينجا ، جا نبود؟

نوبهار عمر را ديدی چه شد؟
زندگی را هيچ فهميدی چه شد؟

ديدی ای دل دوستيها بی بهاست؟
كمترين چيزی كه می يابی وفاست؟

ديده ای گلها همه پژمرده اند؟
رنگها در دود و سرما مرده اند؟

آری ای دل!زنده بودن ساده نيست
بين آدمها يكی دلداده نيست

بايد اينجا از خود ای دل گم شوی
عاقبت همرنگ اين مردم شوی...